Maandag, 21 april 2025, Osaka

De reis naar Osaka met 1 overstap in Okayama verliep smooth. Er was even paniek, ook bij mezelf, toen ik naar het toilet in de Shinkansen was gegaan en ik bijna niet op tijd de trein uit was. De Shinkansen staat zoals eerder gezegd maar 2 minuten stil in een station. In die tijd moet iedereen eruit en erin. Het toilet was erg ver weg, dus ik moest een sprintje trekken door de trein om er op tijd uit te zijn. Bij mij komt alles uiteindelijk op zijn pootjes terecht, maar ik veroorzaakte anderen stress. Niet fijn. Een Japans spreekwoord zegt 'Doe alles wat je kunt en laat de rest over aan het lot', hahaha.  

Eenmaal in Osaka liepen we in 10 minuten naar ons hotel. We stalden onze bagage en liepen terug naar het station. Daar kon een ieder weer kiezen wat hij/zij wilde eten voor lunch. Henk koos voor broodjes, ik koos weer voor sushi. Ik heb er nog lang geen genoeg van. De vis is hier zo goed en de sushi is altijd zo vers. 

Jan had aangegeven dat een ieder zijn weg kon gaan in Osaka, maar had ook voor de liefhebbers een programmaatje in elkaar gezet. Nou ja, zeg maar gerust, een programma. Jan zorgt ervoor dat we alles uit een dag halen. Henk en ik staken onze vinger op. 

We namen de trein naar het kasteel van Osaka. Inmiddels was het 26 graden geworden. In het hotel had ik voor vertrek nog mooi een rokje aan kunnen trekken. We banjerden over het omringende, goedverzorgde terrein van het kasteel en namen uiteindelijk een drankje op het dakterras van een gebouw dat Berlage ontworpen had kunnen hebben (laatste foto hieronder).  

We pakten de metro naar de Shitteno-ji tempel. Met de vrouwen die mee waren uit de groep, maakten we een foto bij het plakaat 'women only passenger car boarding area' op de grond bij de ingang van de metro. Natuurlijk lieten wij onze mannen niet in de steek, hahaha.

De Shitteno tempel dateert uit de 6e eeuw en is een van de oudste tempels van Japan, echt schitterend. Henk en ik vroegen iemand uit de groep om een foto van ons te maken. 

De groep liep in 20 minuten te voet naar Shin Sekai, wat ‘New World’ betekent. Shin Sekai is een gezellige, fleurige en bomvolle wijk met de Tsūtenkaku (een toren met observatieplatform). 

Het pakhuis met Japanse belevenissen was nog niet vol. De metro bracht ons naar Shinsaibashi en te voet door de Shopping arcade. Dat is werkelijk een madhouse van overvolle winkels en mensen die probleemloos om elkaar heen scharrelen om de inhoud van de winkeltjes te spotten. We kwamen uit bij Dotonbori, een shopping mall, waar we in de buurt in de basement van een klein restaurantje aten. Zonder Jan hadden we dat niet gevonden. Weer maakte ik kennis met typisch Japans eten; gefrituurde hapjes van vlees, vis, rijst en groente aan een stokje. 

Er was een kleine schrijn met een compleet door mos bedekte boeddha. Het boeddha beeld wordt opzettelijk met water begoten om de mos te voeden (3de foto hieronder). 

Toen we het restaurant uitkwamen en het donker was, zag ik nog beter hoe propvol de straten zijn behangen met neonlichten en schermen waarop kort reclames worden getoond. Fascinerend om mee te maken. Een snelle wereld van glitter en glamour. 

Tenslotte nam ik met een paar andere mensen uit de groep de metro terug naar het hotel. Jan bleef met een aantal groepsleden, waaronder Henk, om een ritje in het reuzenrad te maken, als afsluiting van de vakantie. Ik kon mijn ogen niet meer openhouden. Jan voelt goed aan waar de interesses van de groep liggen, ook vandaag weer.