Zondag, 13 april 2025, Kyoto

 

Het was een regenachtige dag.

Het plan van onze reisleider Jan, om een taxi te nemen naar de Torii tempel werd dan ook omarmd. De Torii tempels zijn enorme oranje bogen in lange rijen, heel indrukwekkend. Een Torii heeft een symbolische betekenis. Deze symboliseert de grens tussen het dagelijkse, wereldlijke leven en het heilige. Ook wel de poort naar het goddelijke genoemd. Daarom is er altijd een tempel bij de Torii te vinden. 

De honden op de foto's met het houtje in hun bek symboliseren een vos die de sleutel van de graanschuur bewaakt. Het slabbetje betekent weer dat er voor hen gezorgd wordt, zoals ook bij de kinderen (zie notitie 5 april). De Torii tempels liggen op een heuvel, het was een beste klim. 

2de Bestemming was de Tofokuji tempel. De tempel is gebouwd in de 13e eeuw. 

De 3de tempel heet Sennyuji tempel, een grotere variant Zen tempel op de kleine versie van gisteren. Ik fotografeerde daar opnieuw 2 mooie, jonge mensen. Ze lijken zo uit een sprookjesboek te zijn gelopen.

We wandelden nabij de Geisha wijk, maar het was een slecht tijdstip, er was geen doorkomen aan, zo druk was het er. Over geisha's wordt ten onrechte gedacht dat het prostituees zijn. Van origine is een geisha een kunstenares. Later kreeg de geisha een gedegen opleiding als gastvrouw. Een geisha in opleiding heet meiko. Rond 1920 waren er 200.000 geisha's, na de 2de wereldoorlog waren er nog 12.000 over en momenteel zijn het er nog zo'n 180. Joop en ik zagen er een lopen tussen het publiek, de rest van de groep zag haar niet. 

Tenslotte liepen we naar de foodmarket, met zijn vele Japanse kraampjes vol snackjes en snuisterijen, in het centrum van de stad. Daar ging een ieder zijns weegs. Een van de vrouwen uit de groep, Dian, ging met Henk en mij mee winkelen. Eerst namen we een drankje in een ludiek tentje (hieronder op de foto) waar Henk wat spionagewerk deed vanuit zijn bakkersvak.

We slaagden alle drie met winkelen. Ik voor stofjes! Rond half drie aten we een lichte lunch en stapten toen in een taxi terug naar het hotel, want het water kwam nog steeds met bakken tegelijk uit de hemel. Het was inmiddels 15.45 uur. 

Om 18.00 uur vertrokken we vanuit het hotel om te gaan eten. Daarna zouden we de verlichte tempels, onder andere de Toji tempel (hiernaast op de foto), bezoeken. Henk en ik besloten terug te gaan naar het hotel.

Ik maakte op afstand nog wel gauw een fotootje.

 

De TAO zegt, 'Beschik je slechts over een klein laagje water in een diepe put? Gooi stenen in de put en het water komt binnen bereik'. 

Lees verder op de volgende pagina, maandag, 14 april 2025

Mijn naam is René Tap. Ruim 35 jaar houd ik een handgeschreven dagboek bij. Niet dat ik elke dag in het dagboek schrijf. Het dagboek is bedoeld om genietmomenten vast te leggen en her te beleven. Die genietmomenten variëren van bijzondere vakanties tot alledaagse - ogenschijnlijk onbelangrijke - momenten.

 

Bij de teksten in het dagboek plak ik van alles. Mooie plaatjes die een associatie hebben met de tekst. De omslag van een volgeschreven dagboek bewerk ik, zodat het boek een persoonlijk 'journal' wordt. klik hier

Dagboek 4: 21-07-2005 t/m 30-08-2006

Een bijzonder vakantieplan voor 2014 (Canada) deed me besluiten om ook een dagboek in digitale vorm te starten. 

 

Wie mijn website volgt, maakt kennis met hoe ik in het leven sta en met de dingen waarvan ik geniet. Enjoy!

 

Leuk als je wilt reageren op wat je leest! klik hier