Dinsdag, 24 juni 2025, Moremi - Nata, Botswana

 

Net een geroosterd boterhammetje gegeten en thee gedronken. Ik denk dat de onrustige maag onder controle is. 

We vertrokken om half acht. Tussen Mababe en Sankoyo stak er een enorme hyena de weg over. Ik maakte een foto (nr 6 hieronder) van de enige Baobab boom die ik hier in deze omgeving gespot heb. 

We stopten net na Shorobo bij een dorp om nog wat presentjes te brengen. Daar ging het mis. Voor de beloofde en beschreven douche in het programma in het Selia hotel in Maun, bleek geen tijd te zijn. En aangekomen bij het dorp, bleek dat we niet om half elf, maar om half een in Maun aan zouden komen. De reis van Maun naar Nata, onze volgende bestemming, duurde aansluitend nog 4,5 uur zei Raymond. Iedereen houdt rekening met dat die 4,5 uur er zomaar 5,5 kunnen worden, haha. 

Nooit goed als emoties ‘a free ride’ krijgen. Ik maak daar geen deel van uit en gedraag me ‘as a fly on the wall‘.

Het bezoek aan het dorp was dus minder leuk door de stemming dan de vorige 2 bezoeken, maar het was fantastisch om te zien hoe blij wij een jongen met een geestelijke beperking maakten met een bal en een lolly. Ik reed daar met een goed gevoel weg. 

168 km te gaan over onverharde wegen. Onderweg is het onmogelijk om te schrijven vanwege de vele hobbels. Ik heb een filmpje gemaakt van de weg. Ik pakte er nog mooi een olifant bij mee, haha. 

Bij het Selia Hotel in Maun werd het haasten. Plassen en door. 

Ik heb een lekkere tuk gedaan in de bus. En mijn 2 krentenbollen verorberd. De pizza was verleidelijk, maar nog even verstandig doen en opletten met wat ik eet. 

 

Om half acht zaten we vanmorgen in de auto en met een plasstop van 10 minuten was het 18.00 uur dat we aankwamen in Nata. Wat een zit.

Ik lag lekker languit op bed en kwam helemaal bij. En wat een uitzicht. Aan de overkant staan 3 olifanten aan de waterpool. Tijdens het eten betekende dat op een steenworp afstand. 

Om 19.25 uur werd ik opgehaald voor het eten in het restaurant. Vanwege de leeuwen is het niet veilig om hier in het donker rond te lopen. 

Louise trakteerde op een drankje bij het eten vanwege haar verjaardag.

Met de auto werd ik aan het einde van de avond bij de voordeur van mijn huisje afgezet. Geen zorgen over muggen in de kamer vannacht. Ik heb een gekko in huis die de boel schoon houdt, haha. 

Lees verder op de volgende pagina, woensdag, 25 juni 2025

Mijn naam is René Tap. Ruim 35 jaar houd ik een handgeschreven dagboek bij. Niet dat ik elke dag in het dagboek schrijf. Het dagboek is bedoeld om genietmomenten vast te leggen en her te beleven. Die genietmomenten variëren van bijzondere vakanties tot alledaagse - ogenschijnlijk onbelangrijke - momenten.

 

Bij de teksten in het dagboek plak ik van alles. Mooie plaatjes die een associatie hebben met de tekst. De omslag van een volgeschreven dagboek bewerk ik, zodat het boek een persoonlijk 'journal' wordt. klik hier

Dagboek 4: 21-07-2005 t/m 30-08-2006

Een bijzonder vakantieplan voor 2014 (Canada) deed me besluiten om ook een dagboek in digitale vorm te starten. 

 

Wie mijn website volgt, maakt kennis met hoe ik in het leven sta en met de dingen waarvan ik geniet. Enjoy!

 

Leuk als je wilt reageren op wat je leest! klik hier