Donderdag, 19 juni 2025, Estoha National Park - Rundu, Namibië

We konden uitslapen tot het ontbijt van 8 uur, maar ik was er toch vroeg uit. De ontbijtzaal was al open en het was er warm vanwege het open vuur en de koffie was klaar. Dus streek ik er neer om te schrijven. Het personeel is weer zo vriendelijk.  Toen ik klaar was met schrijven pakte ik mijn camera en wandelde over het terrein.

Het was inmiddels licht geworden. Ik stond een tijdje bij het uitkijkpunt. Het leverde een foto van een red-billed spurfowl op. 

Ik kwam ijskoud terug voor het ontbijt. De zon scheen wel volop, maar het voelde als een winterdag waarin iets van de zomer is overgebleven. 

Het afrekenen was een lachertje. In totaal betaalde ik € 115 voor 2 diners, de gamedrive van de vorige dag, mijn zak schone was, 2 wijntjes, 3 alcoholvrije biertjes en 4 drankjes die ik weggaf aan onze chauffeur en reisleider. Zo, dit is ‘a mouthful’ terwijl ik nog nauwelijks een avontuur heb beleefd, haha.

Om even voor tien reden we Outjo binnen. Het stadje is in 1804 door de Duitsers opgericht. De Duitse invloed is nog duidelijk te vinden in de plaatselijke Konditorei. Voor de lunch kocht ik er een sticky lemoncake, de reden waarom de bakery bekend staat volgens Raymond. De cappuccino-to-go was voortreffelijk, de zoetigheid ook. 

Het landschap is inmiddels een bekend Namibisch decor. Dus las ik en schreef ik. 

17.00 uur, 450 kilometer achter de kiezen, het was een hele zit. Rond vier uur kwamen we in bewoonbaarder gebied. We passeerden kleine nederzettingen; groepjes van een paar huizen, meestal gemaakt van hout en stro.

Raymond informeerde ons voor aankomst in het hotel dat Rundu een grote stad is en dat het een van de weinige steden is, waar het niet veilig is om ‘s avonds alleen de straat op te gaan. Rundu telt 100.000 mensen. Het is de hoofdstad van het oosten. Er is een luchthaven en een ziekenhuis en het is een snelgroeiende gemeente. 

Ons hotel is omgeven door een muur en het hek ging direct achter ons dicht. Er loopt bewaking over het terrein en de mannen dragen een knuppel. We blijven hier maar 1 nacht gelukkig, want deze sfeer ben ik niet meer gewend. De Namibiërs ervaar ik als eerlijke en toegankelijke mensen met een open lach.

De lamskoteletten waren die avond verrukkelijk.