Donderdag, 26 juni 2025, Kasane, Botswana

Voor de bushwalk werden we niet opgehaald bij ons huisje. Beetje vreemd naast alle waarschuwingen voor de leeuwen. In het donker was ik - toch wel waakzaam - naar de receptie gelopen. Het koffietje en ontbijtje aan de Pool waren lekker. Ik was de eerste levende ziel.

De bushwalk was heerlijk en precies wat ik nodig had. Ik verwachtte niks spectaculairs, had gewoon zin om wat te stappen en dan valt het altijd mee. De savanne slaapt en haalt rustig adem. Alleen de zonsopgang was al de moeite van de tippel waard. 

We kregen vooraf een briefing over veiligheid voor het geval we gevaarlijke dieren tegen zouden komen. We spraken gebaren af. Daarnaast was de belangrijkste boodschap: rustig blijven en doen wat Gabo, de ranger, zegt. Het geweer gaat alleen af als elke andere mogelijkheid niet werkt.

Een olifant eet 300 kg voedsel per dag. Slechts 40% van het voedsel wordt opgenomen in zijn lichaam. Met name uitgescheiden zaden groeien weer uit tot planten. 

Het groene plantje blijft als 1 van de weinige planten het hele jaar groen, ook in de zomer. Het is dodelijk voor dieren. Zelfs als een buffel er per ongeluk een beetje van eet terwijl hij iets anders graast, is het afgelopen met het grote dier. 

Ik was op tijd terug van de bushwalk om een rokje aan te trekken en de warme kleren die ik tijdens de ochtendwandeling had aangehad in mijn reistas op te bergen. De temperatuur stijgt snel. Ik dronk op mijn gemak een cappuccino in het restaurant. De olifanten lagen nog op 1 oor (wel een heel groot oor), de pool was leeg. 

Toen om 9.10 uur iedereen klaar bleek te zijn, begonnen we 20 minuten eerder aan de reis naar Kasane.

Heel fijn dat er geen laatkomers zijn in de groep, behalve ikzelf 2 keer in het begin van de vakantie, haha. Mijn intimi weten dat dat niks voor mij is. Beide keren berustten op een misverstand.

Op de valreep fotografeerde ik de terreinauto van het park. Schitterend toch?

We passeerden onderweg buffels.

Het lunchpakket at ik kort voor aankomst bij de lodge op.

13.00 uur Aankomst in de Thebe River lodge in Chobe. Heerlijk om zo op tijd bij de accommodatie aan te komen.

Ik banjerde wat rond over het terrein, checkte of ik naar de Chobe rivier kon lopen, maar daar zaten we toch te ver bij vandaan. 

Om kwart voor drie reden we in een open truck naar het vertrekpunt van de boot. 

De boottocht over de Chobe rivier was magnifiek. Nog los van de fauna die we zagen is de natuur hier feeëriek. Weer een totaal ander landschap dan wat ik tot nu toe gezien heb.

We voeren van de ijsvogel naar een varaan en van de krokodillen naar een visarend. Het hield niet op met de spektakels.

Peter vertelde een leuk verhaal over de Baobab boom. De boom was in vroeger tijden verwaand, waardoor de Goden de boom oppakten en omgekeerd in de grond zetten. De takken zijn volgens de legende de wortels van de boom. 

Raymond vertelde eerder dat de olifanten de vruchten van de Baobab bomen lekker vinden. Ze duwen met hun kop tegen de boom, zodat de vruchten eruit vallen. De pitten gebruiken de mensen om ze te bewerken en als sleutelhanger aan toeristen te verkopen. 

Zie ook de 19 juni, 24 juni en 27 juni over de Baobab boom.

Die avond namen we afscheid van Beres, onze chauffeur. Deze man loodste ons niet alleen 3 weken lang op een veilige manier door de 3 landen die we kruisten, hij was daarnaast ook bijzonder goed gezelschap. Beres is maatschappelijk actief in zijn land om iets goeds te doen voor zijn landgenoten.