met dank aan Sonja
met dank aan Sonja

Vrijdag, 27 juni 2025, Kasane - Victoria watervallen, Zimbabwe

 

1 van de 2 bussen had een issue, waardoor we 20 minuten te laat vertrokken. Maar na die hick up ging het als een tierelier. Er stond geen rij bij de grens van Botswana en er stond geen rij bij de grensovergang naar Zimbabwe toe. Mijn betaling van € 30 met mijn creditcard was eerst een dingetje. De man zei dat het apparaat kuren had, maar toen ik aangaf geen cash te hebben bleek de machine perfect te werken en was de betaling van het visum rond. 

vruchten van de Baobab boom
vruchten van de Baobab boom

In Zimbabwe stapten we in een andere bus en werd onze bagage overgeheveld. We hebben een andere chauffeur en een lokale gids, Tony. In de bus bespraken we de optionele activiteiten van morgen. 

 

Rond half een kwamen we aan bij resort Elephant Hills, onze verblijfplaats tot het einde van de vakantie. Het hotel is groot. De entree is impressive, maar de rest van het hotel is aan renovatie toe. Het uitzicht is subliem. Ik zie het opspattende water van de Victoriawatervallen in de verte. 

De kamers waren nog niet gereed, dus dronk ik eerst lekker een cappuccino en at ik een kipwrap. In de laatste 5 minuten voor vertrek moest de bagage naar de kamer.

Op de heenweg naar de watervallen stopten we bij een 20 meter dikke Baobab boom. Daarna haastten we ons naar het Tropische regenwoud van het Victoriawatervallen national park.

uitkijkpunt nr.1
uitkijkpunt nr.1

Daar maakten we een wandeling langs 16 uitkijkpunten, vanwaar je een fenomenaal uitzicht hebt op de watervallen. We kregen bij de ingang een regenponcho aan, want het geweld van het water draagt mijlenver.

Dit natuurverschijnsel is overweldigend en gewoon een maatje te groot voor de mensheid.

De Victoriawatervallen in Zambia en Zimbabwe worden beschouwd als het grootste 'watervalgordijn' ter wereld vanwege de combinatie van hun breedte (1.708 m) en hoogte (100-108 m), wat een enorme, ononderbroken muur van vallend water creëert.

De wandeling was heerlijk. Van het water en het steeds veranderende gezichtsveld op het watergeweld werd ik blij. 

Onze lokale reisleider, Tony, had het al gezegd, naarmate je dichter bij de Main Falls komt, wordt het natter en wordt het zicht op het water minder vanwege het opstuivende water. Mijn camera bleef angstvallig onder mijn regenponcho. Alle opnamen maakte ik heel snel met mijn smartphone, waarna ik het apparaat afdroogde en wegstopte. 

Terug in het hotel at ik in het restaurant een salade van zwarte rijst. Had ik nooit gehad en was lekker met de noten, paprika en komkommer. 

In een taxi werd ik heen en weer naar het theater in het dorp gebracht. 

De dansvoorstelling, Simunye, was leuk om bij te wonen. Eigentijdse dans werd afgewisseld met traditioneel Afrikaanse dans met bijpassende muziek.

Thema was het respect voor leven. De story line was dat de ene zoon van het stamhoofd vond dat je een held bent als je een olifant hebt gedood, de andere zoon wilde dat mens en dier samen leefden. Het verhaal begon bij het ontstaan van de wereld, prachtig in beeld gebracht. 

Lees verder op de volgende pagina, zaterdag, 28 juni 2025

Mijn naam is René Tap. Ruim 35 jaar houd ik een handgeschreven dagboek bij. Niet dat ik elke dag in het dagboek schrijf. Het dagboek is bedoeld om genietmomenten vast te leggen en her te beleven. Die genietmomenten variëren van bijzondere vakanties tot alledaagse - ogenschijnlijk onbelangrijke - momenten.

 

Bij de teksten in het dagboek plak ik van alles. Mooie plaatjes die een associatie hebben met de tekst. De omslag van een volgeschreven dagboek bewerk ik, zodat het boek een persoonlijk 'journal' wordt. klik hier

Dagboek 4: 21-07-2005 t/m 30-08-2006

Een bijzonder vakantieplan voor 2014 (Canada) deed me besluiten om ook een dagboek in digitale vorm te starten. 

 

Wie mijn website volgt, maakt kennis met hoe ik in het leven sta en met de dingen waarvan ik geniet. Enjoy!

 

Leuk als je wilt reageren op wat je leest! klik hier