Zaterdag, 21 juni 2025, Divundu - Maun, Botswana

06.25 uur, ik werd uit mezelf om half 6 wakker. Daardoor was ik om kwart voor zeven klaar om nog voor het ontbijt foto's te maken van de dauw op de 1.700 km lange Kavango rivier. Aan de overkant van de rivier ligt Angola.

Ik legde zoals elke dag 50 Namibische dollars (€ 3,50) onder mijn hoofdkussen voor het kamermeisje. Het is een manier om iemand die niet veel heeft een verrassing te bezorgen. 

08.25 uur. Na een half uur rijden, bereikten we de ingang van het Bwabwata nationaal park, Mahango Core area. Raymond meldde in het kantoor dat we het park betraden. 

Gelijk spotten we 2 giraffen en wat springbokken naast de weg, heel leuk. Af en toe wisselden we van plaats in de bus. Ik zat die dag voorin. 400 km dirt roads, het werd heftig. 

8.45 uur. We kwamen aan bij de grens naar Botswana. Botswana telt 2,5 miljoen inwoners. Het belangrijkste bestaansmiddel zijn de diamanten. Het land is 590.000 km2 groot, 14 x groter dan Nederland. Botswana is een van de veiligste landen ter wereld. Dieren en mensen wonen hier samen, het land is 1 groot nationaal park. Er zijn meer ezels in het land dan mensen, haha. 

12.17 uur, Bush-stop, we vinden niks anders onderweg. Maar voor mij geen probleem, gewoon een bosje pakken en je fantasie over slangen niet de vrije loop laten, haha. 

Daarna kwam mijn lunchpakket te voorschijn. Al schudt de bus naar alle kanten, onderweg eet je je lunch. 

We reden naast het asfalt, want in het asfalt zitten zoveel gaten dat het beter was om ernaast te rijden. 

Er liep bovendien van alles op de weg, ezels, impala's, geiten, waardoor de snelheid terug ging naar 20 km per uur. Bères, onze chauffeur verloor geen enkel moment zijn goede humeur.

We kwamen aan het einde van de middag aan in Maun. De lodge is enig en mijn huisje comfortabel. We aten die avond buiten. Met wel een plaid over mijn benen, maar heel gezellig.