Zondag, 22 juni 2025, Maun - Moremi, Botswana

Ik had zomaar een lekkere cappuccino bij het ontbijt. Ik moest er wel € 2,60 voor betalen, maar prima. Botswana is duurder dan Namibië. Daar betaalde ik voor een cappuccino € 1,80.

Vanaf mijn huisje is het een klein wandelingetje door de tuin naar het restaurant. 

Ik ben weer vet in de jungledeet. Mijn huid krijgt er een oplazer van, maar wat moet dat moet. Beter om muggenbeten te voorkomen, hoewel ik geen mug zie. 

Alleen mijn rugzak gaat mee naar het Moremi park, voor de koffers is geen plek in de auto's. Mijn reistas staat buiten, die gaat hier in het hotel in de opslag. Het meeste dat meegaat heb ik aan, want het is nu nog koud.

Wij verlieten na 45 min het asfalt en reden vervolgens 148 km via Sankoyo en Mababe naar het Moremi NP. Onderweg zagen we al allerlei wildlife, zoals olifanten, giraffen, impala's en nijlpaarden.

Toen kregen we een lekke band. De 2 chauffeurs en Raymond hadden het met de reserve band in 15 minuten gepiept. 

Er was een misverstand over het gebied waar ons kamp was neergezet door het team van rangers. Daardoor reden we rond tot half vier. Het werd dus een late lunch, maar de gedekte tafel was een warm ontvangst. Wat een plek! En mijn tent is leuk! 

Er stond een 1-persoonsbed in mijn tent en ik had een chemisch toilet in mijn achtertuintje. De achtertuin was omgeven door schermen. De rangers gaven aan dat het veilig is om daar ‘s nachts ondanks wilde dieren te gaan zitten. 

Na de lunch moesten we meteen weg voor de sunset gamedrive. 

Ook toen zagen we veel wildlife. Onder andere een groep leeuwen met jonge leeuwtjes. Echt fantastisch. We zetten de auto stil en observeerden lang hoe de jonge leeuwtjes met elkaar speelden, terwijl pa en ma lagen uit te buiken.

Het is belangrijk om armen en benen binnen de auto te houden, want de auto scheurt over smalle paadjes. Er hangen takken met scherpe punten over het pad. Die kun je beter op tijd ontwijken. 

Het lukte om de Hornbird op de foto te zeggen. Het is Zazu, de raadsheer uit de Lion King ofwel de Roodsnaveltok. De vogel heeft echt een eigenwijze uitstraling. Ik ben weer blij met mijn camera. 

Toen we om 18.30 uur terug kwamen, was er door de rangers een mooi kampvuur gemaakt. Een half uurtje later stond er een lekker bordje eten voor ons klaar: pompoensoep, rijst met kippenragout, groente en fruitsalade toe. De foto hieronder is van de lunch.

We kregen duidelijke instructies van de rangers: niet buiten de cirkel van ons kamp komen. De rangers liepen de hele avond om ons kamp heen om het wildlife in de gaten te houden. 

Alle spullen moeten in de tent, ook de schoenen. Allerlei wildlife kan ons kamp ‘s nachts bezoeken en de hyena's nemen absoluut de schoenen mee die buiten staan. Ze spelen ermee en slopen ze, dus dan moet je zonder naar huis, haha. Een hyena wordt ook wel ‘the Inspector’ genoemd, omdat hij controleert of er iets te halen is in het kamp. 

Ik sliep goed, maar was wel af en toe wakker van de geluiden van de wilde dieren. Om 1.09 uur werd ik wakker van een hyena die rond liep in ons kamp. Ik herkende het geluid niet, maar Raymond vertelde het de volgende ochtend. Aankomende nacht doe ik alleen het gaas dicht, zodat ik de dieren ook kan zien.