Zondag, 29 juni 2025. Victoria watervallen, Zimbabwe - Johannesburg

 

Aansluitend aan een goed ontbijtje, zorgde ik ervoor dat mijn reistas naast mijn kamerdeur klaar stond om opgehaald te worden. Ik streek neer op het terras van het hotel onder een parasol en dronk een cappuccino. 

Onderwijl handelde ik alle communicatie af met de familie en vrienden, want daar had ik door het drukke programma van de afgelopen dagen geen tijd voor gehad. 

De laatste vakantiedag betekent altijd een terugblik en evaluatie. Die is snel gedaan; de reis was fantastisch. Op zich vind ik het geen probleem om veel kilometers te maken tijdens een reis. Mijn leerpunt is deze keer dat ik bij een volgende reis niet meer kies voor een verhouding van zoveel kilometers maken ten opzichte van zo weinig beweging. Een restaurantbezoek van 200 meter verderop deden we nog met de bus. Daarnaast past de SNP cultuur mij toch beter dan die van de ANWB, maar dat is een kleinigheid.  

Toen bedacht ik dat ik vergeten was een paar dollar onder mijn hoofdkussen achter te laten voor het kamermeisje. Er moest een nieuwe digitale sleutel worden aangemaakt voor mijn kamerdeur, maar het lukte de dollars te droppen.

Ik banjerde in het zonnetje over het terrein van het hotel en keek nog even naar de Victoriawatervallen in de verte. Ik creëerde een laatste post op Facebook en ‘that was it’. 

Het half uurtje bussen naar de Victoriawaterfalls luchthaven van Zimbabwe verliep gladjes. De vertraging van 40 minuten naar Johannesburg behoeft geen vermelding, de bagage op de luchthaven van Johannesburg wel. 

Louise tipte me via de app dat de bagage niet automatisch naar Amsterdam ging, had ik niet gecontroleerd. Die moest ik dus ophalen en opnieuw inchecken. Gedoe, want ik was al in de lounge om een upgrade naar de business class te regelen. Op elke luchthaven zijn er lounges die een alliantie hebben met de KLM. Ik wachtte in de lounge van SLOW. Alles was vol, maar uiteindelijk was er toen ik incheckte toch een annulering. Ik scoorde een kerstbal!

In de business lounge streek ik neer voor een lekkere curry met rijst en ik dronk een alcoholvrij biertje.

In het vliegtuig koos ik voor een licht menu, want het was inmiddels 23.15 uur en slapen met een volle maag vind ik niks. Het kaasplankje was bescheiden en lekker. Ik kreeg er een portje bij. Dat sliep lekker.

Lees verder op de volgende pagina, maandag, 30 juni 2025

Mijn naam is René Tap. Ruim 35 jaar houd ik een handgeschreven dagboek bij. Niet dat ik elke dag in het dagboek schrijf. Het dagboek is bedoeld om genietmomenten vast te leggen en her te beleven. Die genietmomenten variëren van bijzondere vakanties tot alledaagse - ogenschijnlijk onbelangrijke - momenten.

 

Bij de teksten in het dagboek plak ik van alles. Mooie plaatjes die een associatie hebben met de tekst. De omslag van een volgeschreven dagboek bewerk ik, zodat het boek een persoonlijk 'journal' wordt. klik hier

Dagboek 4: 21-07-2005 t/m 30-08-2006

Een bijzonder vakantieplan voor 2014 (Canada) deed me besluiten om ook een dagboek in digitale vorm te starten. 

 

Wie mijn website volgt, maakt kennis met hoe ik in het leven sta en met de dingen waarvan ik geniet. Enjoy!

 

Leuk als je wilt reageren op wat je leest! klik hier